Strona o wojnach XX Wieku

Gość

Bitwa o Anglię – kampania powietrzna nad południową i centralną Anglią, toczona między niemieckim lotnictwem Luftwaffe a brytyjskim RAF, w czasie drugiej wojny światowej, w okresie od 10 lipca do 31 października 1940 roku.

Przyczyny Starcia
Przyczyny starcia [edytuj]

Po zdobyciu Francji, Adolf Hitler oczekiwał, że Wielka Brytania wycofa się z wojny, korzystając z niemieckiej oferty pokojowej i da Niemcom wolną rękę w działaniach w Europie. W początkowych planach niemieckich nie leżało natomiast zdobycie Wielkiej Brytanii. Wobec stanowczego odrzucenia niemieckich sugestii pokojowych przez rząd brytyjski pod przewodnictwem premiera Winstona Churchilla, Hitler zarządził przygotowania do inwazji morskiej na Wyspy Brytyjskie, pod kryptonimem Seelöwe (Lew Morski). Operacja inwazyjna, borykająca się z dużymi problemami logistycznymi po stronie niemieckiej, nieprzygotowanej do szybkiego zapewnienia licznych środków transportu morskiego, miała według dyrektyw być gotowa na połowę sierpnia. Warunkie

m koniecznym do realizacji tego planu było osiągnięcie przewagi w powietrzu poprzez zniszczenie brytyjskiego lotnictwa w powietrzu i na ziemi, co stało się głównym celem niemieckim bitwy o Anglię. W początkowych jej fazach celami ponadto było niszczenie brytyjskiej floty i żeglugi, zwłaszcza na kanale La Manche, a w środkowej, decydującej fazie, stało się nim niszczenie brytyjskiego przemysłu lotniczego. Ubocznym celem była izolacja Wielkiej Brytanii przez niszczenie transportu morskiego, wpływające na złamanie chęci oporu. Wobec nie osiągnięcia przewagi w powietrzu, począwszy od czwartej fazy (7 września 1940) głównym celem niemieckim stało się złamanie chęci oporu w społeczeństwie brytyjskim, zmierzające do wycofania się Wielkiej Brytanii z wojny.
Polskie jednostki w składzie RAF biorące udział w bitwie o Anglię

W bitwie o Anglię w składzie RAF walczyły 2 polskie dywizjony myśliwskie (302 i 303) oraz 81 polskich pilotów w dywizjonach brytyjskich, w sumie 144 polskich pilotów (poległo 29), co stanowiło 5% ogółu pilotów RAF biorących udział w bitwie. Polacy zestrzelili około 170 samolotów niemieckich, uszkodzili 36, co stanowiło około 12 %[1] strat Luftwaffe. Mimo to, że Polacy stanowili tylko 5% sił RAF-u, Dywizjon 303 był najlepszą jednostką lotniczą, biorąca udział w bitwie o Anglię. Zgłosił zestrzelenie 126 maszyn Luftwaffe.

Przyczyny porażki Luftwaffe

* Niekompetentne dowodzenie siłami Luftwaffe przez H. Göringa na przykładzie:
o Użycia (w początkowej fazie) samolotów Ju 87 o zbyt słabych osiągach na warunki ówczesnego pola walki.
o Uległość wobec Adolfa Hitlera i rezygnacja z ataków na lotniska i bazy RAF na rzecz ataków na Londyn.
o Niedostateczny zasięg myśliwców Messerschmitt Bf 109 i tym samym brak osłony myśliwskiej dla sił Luftwaffe podczas powrotu formacji do baz we Francji. Co ciekawe 5 Flota atakująca z terytorium Norwegii nie posiadała osłony już w czasie dolotu do celu.
o Wiara w dużą skuteczność ciężkiego myśliwca Messerschmitt Bf 110 - co okazało się mitem.
o Niedocenianie roli radaru w powodzeniu misji - co stało się przyczyną dużych strat.
* Racjonalne działanie Dowództwa RAF - dowódca marszałek Sir Hugh Dowding - na przykładzie:
o Skutecznym śledzeniu działań przeciwnika poprzez użycia radaru i reagowanie siłami adekwatnymi do sytuacji.
o Właściwym dowodzeniu - podrywaniu myśliwców we właściwych siłach i optymalnym momencie dla RAF
o Szybkiej naprawie urządzeń (zbombardowane stacje radarowe, lotniska, pasy startowe).
o Chłodnej kalkulacji i wyjątkowej determinacji w obronie.
o Wykorzystaniu doświadczenia Polaków - szczególnie umiejętności polskich pilotów myśliwskich w walce.

Straty
Luftwaffe
1773 Samoloty a ok. 650 zostało uszkodzonych - było to 52% stanu Luftwaffe z lipca 1940.Straty ludzkie to 2500 poległych i wziętych do niewoli oraz 1000 rannych lotników.

Raf
Brytyjczycy stracili 915 samolotów, a ok. 450 zostało uszkodzonych - wynosiło to ok. 135% stanu z lipca 1940. Śmierć poniosło 544 pilotów, a 500 zostało rannych. Ich przemysł pracował pełną parą - np. stracili więcej samolotów niż mieli w lipcu, ale straty błyskawicznie uzupełniali.

Toldo

Do speak you polish?

Gość

Toldo

To puisz tytuły po Polsku a wracając do tematu to słyszzałem o inwazji desantowej typu Normadnia 1944 na Anglię jeszcze przed końcem lata '40. Wyznaczono chyba 1 000 000 żołnierzy niemieckich.

Gość

Toldo

A przewagi nie zdobyło bo było potrzebne na froncie wschodnim.

Gość