Strona o wojnach XX Wieku

Gość

Bitwa na Łuku Kurskim – bitwa rozegrana w dniach 5-16 lipca 1943 roku pomiędzy siłami niemieckimi a radzieckimi, powszechnie uważana za największą bitwę pancerną drugiej wojny światowej. Zakończyła się przegraną Niemców i przejściem Rosjan do kontrofensywy, dzięki której wyzwolono Orzeł i Biełgorod (5 sierpnia), a następnie Charków (23 sierpnia).

Geneza

Zimą 1942/1943 wojska niemieckie na froncie wschodnim doznały ciężkich strat. Wyglądało na to że cały południowy odcinek frontu został rozbity i Niemcy muszą na nim przejść do odwrotu co najmniej do linii Dniepru. W lutym 1943 roku sowieci pchnęli w ten rejon wojska trzech frontów: Południowego, Południowo-Zachodniego i Woroneskiego, które zaczęły odbijać coraz więcej terenu. Sytuacja byłaby dla Wehrmachtu beznadziejna, gdyby nie umiejętności feldmarszałka E. von Mansteina. Zebrał on znaczne siły pancerne i wykonał przeciwuderzenie rozbijając siły uderzeniowe Frontu Południowo-Zachodniego i Woroneskiego, a następnie ruszył za nimi w pościg. Zatrzymały go dopiero wiosenne roztopy, co doprowadziło do powstan

ia charakterystycznego układu linii frontu w okolicach Kurska. W tym tzw. "łuku kurskim" stacjonowały wojska sowieckie otoczone z dwóch stron przez niemieckie oddziały. Od północy groziły im wojska Grupy Armii "Środek" (feldmarszałek von Kluge), a od południa siły Grupy Armii "Południe" (von Manstein).

Rejon "łuku kurskiego" nadawał się idealnie do zniszczenia dużych sił Armii Czerwonej co w zamyśle sztabu niemieckiego mogło doprowadzić do odzyskania inicjatywy na froncie wschodnim. W przypadku zwycięstwa, na tym froncie mogłoby dojść do względnej równowagi sił; równocześnie pozwoliłoby to uniknąć pozycyjnej wojny obronnej i przejść do inicjatywy. Część niemieckich dowódców była przeciwna przeprowadzeniu takiej operacji, gdyż wiązało się z dużym ryzykiem w przypadku jej niepowodzenia.

Przez kilka miesięcy Niemcy szykowali się do uderzenia w tym rejonie (operacja Zitadelle). Jednak tak szerokie przygotowania niemieckie nie umknęły uwadze radzieckiego wywiadu i Armia Czerwona przygotowała na głównych kierunkach niemieckiego uderzenia wiele linii obrony. W rejon "łuku kurskiego" sprowadzono świeże siły. Spod Stalingradu ściągnięto zwycięskie wojska Frontu Dońskiego, które pod nową nazwą Frontu Centralnego (gen. Rokossowski) miały powstrzymać atak Grupy Armii "Środek". Pobity przez Mansteina Front Woroneski (gen. Watutin) także otrzymał wzmocnienie z zadaniem przeciwstawienia się grupie uderzeniowej Grupy Armii "Południe". Równocześnie sowieci przygotowali odwody, które zostały użyte w momencie gdy postęp sił niemieckich został zatrzymany. Wzmocniono fronty: Zachodni (Wasilij Sokołowski) i Briański (Markian Popow), a także wystawiono całkowicie nowy, rezerwowy Front Stepowy pod dowództwem gen. Koniewa.
Strona niemiecka kilkakrotnie przekładała datę rozpoczęcia operacji, co spowodowało zachwianie proporcji sił – siły radzieckie przewyższały liczebnością siły niemieckie.

Przebieg bitwy

Znając datę rozpoczęcia operacji, wojska radzieckie poprzedziły atak niemiecki bombardowaniem ich pozycji, jednak ze średnim skutkiem.

Bitwa zaczęła się 5 lipca 1943 niemieckim uderzeniem z północy i południa w kierunku na Kursk. Wojska niemieckie pod dowództwem gen. Günthera von Kluge przełamały kilka pasów radzieckiej obrony (najwięcej na odcinku południowym), gdzie nacierały dywizje Waffen-SS, ale głęboka obrona radziecka wyhamowała niemieckie natarcie. Przełomowym momentem bitwy była pancerna bitwa pod Prochorowką (12 lipca), w której doborowe dywizje SS zostały zatrzymane, a następnie zmuszone do odwrotu (16 lipca) przez Armię Czerwoną.

Znaczenie

Bitwa pod Kurskiem jest powszechnie uważana za ostatnią niemiecką próbą przejęcia inicjatywy na froncie wschodnim, oraz – obok bitwy stalingradzkiej – za punkt zwrotny w walkach na froncie wschodnim.

W bitwie tej zadebiutowały czołgi PzKpfw V Panther (ze względu na liczne usterki techniczne był to bardzo nieudany debiut) oraz niszczyciele czołgów Ferdinand.

Jednak istnieją również inne poglądy co do tego, która bitwa w dziejach świata była największą bitwą pancerną. Rosyjski pisarz Wiktor Suworow sugeruje, że była nią bitwa graniczna w dniach 23-27 czerwca 1941 roku w rejonie Dubna, Łucka i Równego, gdzie doszło do konfrontacji radzieckich korpusów zmechanizowanych z niemiecką 1 Grupą Pancerną gen. Kleista. Radzieckimi wojskami dowodził gen. Żukow, który miał pełną przewagę pod względem ilości posiadanego uzbrojenia, choć nie jego jakości. Przegrał jednak sromotnie, co może być przyczyną tak intensywnego nagłaśniania przez stronę rosyjską wydarzeń na łuku kurskim.
Siły
III Rzesza
800 000 żołnierzy,
2 700 czołgów,
2 000 samolotów
ZSRR
1 300 000 żołnierzy
3 600 czołgów
2 400 samolotów

Straty
III Rzesza
500 000 poległych, rannych albo wziętych do niewoli,
1500 czołgów,
1000 samolotów
ZSRR
300 000 poległych, rannych albo wziętych do niewoli,
500 czołgów,
200 samolotów

Źródło wikipedia

Toldo

i to był gwóźdź do trumny III Rzeszy.

Gość

Jak patrze na te straty to dopiero wtedy uświadomiam sobie jaka wojna była straszna

Gość

No to kiedyś byłeś ślepy :evil:

Gość

Bitwa na Łuku Kurskim to była totalna masakra wogóle fascynuje mnie ta bitwa, szkoda że wtedy niemieckie Panthery zawiodły Sad

Toldo

ale na czele klinu szly Ferdinandy(Elefanty) i Tygrysy

Gość

Zgadzam sie, ale Elefanty to totalny niewypał powolne i do tego piersze wersje niemiały karabinu maszynowego zamontowanego do osłony przed piechotą Neutral

Toldo

le tam to byla wojna pancerna

Gość

no właśnie napewno musiała niezle wyglądać taka bitwa same czołgi i dym hehehehe nawet lotnictwo niemogło wspomóc czołgi bo niewiedzieli które to wrogiea które to swoje xD

Toldo

masz gogle poszukaj Smile

Gość

Przecież niemieckie były brązowe a ruskie zielone

Gość

no były, ale wiesz było ich tak tam dużo ze jakby np. niemcy zaczeli by atakować samolotami to napewno większość została by zniszczona przez swojich przez przypadek bo tam jednym słowem mówiąć była istnna kotłownia Smile

Gość

a w dodatku wszędzie jakieś wybuchy dymy to wszystko rozpraszało pilotów :twisted:

Gość

to bylo skazane na kleske biorac pod uwage ze rosjanie wyraznie wiedzili keidy niemcy chca zaatakowac o czym swiadczy fakt ze na krótko przed samym atakiem zaatakowali niemców ostrzalem altyleryskiem a hitler dupek powinnien zdecydowac sie albo szybko sprawnie w maja atakowac a nie rozmyslac nad ta operacja bo zmniejszal caly czas szanse jej powodzenia albo wogule jej nie przeprowadzac( operacji Cytadela) chcial zamknac w okrazeniu 1.5 mln radzieckich żolniezy koncepcja fajna ale wykonanie do dupy Grupa armi sirodek Guntera Von Kluge od pólnocy a od południa Ericha Mensheina , manstainowi nawet niezle szlo ale Von Kluge nie bardzo, Kluczowa bitwa była bitwa pod Prochorówka w której obice strony solidnie ucierpialy ale nie wykonaie celów przez Niemców wtej kluczowej bitwie zawazylo o powodzeniu calej tej operacji

Gość

Bitwa była naprawdę fascynująca. To trzeba przyznać.

Według mnie Ruscy wygrali tylko dzięki dobremu rozpoznaniu (wiedzieli o której mają natrzeć Niemcy) i ilości dobrych czołgów (mam na myśli T-34). A Niemcy naprawdę dali ciała z tymi Elefantami. Gdyby nie to to by możliwe, że wygrali...