Strona o wojnach XX Wieku

Gość

Sturmabteilung (SA, niem.Sturm Abteilungen oddziały szturmowe) – bojówki, a następnie oddziały masowej organizacji wojskowej NSDAP.

Formacja ta została założona w 1920 do ochrony zgromadzeń partyjnych. Formalnie została zarejestrowana 4 listopada 1921. Po jej delegalizacji w 1923, reaktywowana w 1925, stała się stopniowo najbardziej znaczącą siłą ruchu narodowosocjalistycznego w Niemczech. SA rekrutowały się z członków NSDAP. Rozwijały się w szybkim tempie; w 1931 liczyły 77 tys. członków, w 1933 – 700 tys., w 1934 zaś – 3,2 mln.

SA brała czynny udział w walce wyborczej do parlamentu, rozbijając zgromadzenia innych partii, szczególnie KPD i SPD, prześladowała określone grupy ludności jako wrogów ludu, zwłaszcza po przejęciu władzy przez hitlerowców w 1933. Pogromy ludności pochodzenia żydowskiego, zwłaszcza niszczenie i rabunek sklepów, określanych jako żydowskie, spowodowały nawet interwencję władz partyjnych ze względu na zakłócenie rynku ubezpieczeń lawinowymi wypłatami odszkodowań za zniszczone mienie. W związku z tym Hermann Göring spowodował konfiskatę wypłat z tytułu ubezpieczeń sklepów.

Od 1933 wraz ze 100-tysięczną Reichswehrą stały się podstawą rozbudowy niemieckich sił zbrojnych. SA były organizacją w zasadzie wojskowo-terytorialną. Naczelnym dowódcą SA był kanclerz Rzeszy (Adolf Hitler) przez ministra Rzeszy i szefa sztabu SA (do 1934 Ernst Röhm, od 1 lipca 1934 Viktor Lutze, a po jego śmierci w wypadku samochodowym 2 maja 1943 – Wilhelm Scheppmann).

W skład SA wchodziły jednostki specjalne:

* zmotoryzowane oddziały szturmowe (złożone z członków partii w wieku 18-35 lat – właścicieli samochodów i motocykli), organizowane wewnątrz brygad lub dywizji SA, podlegały dowództwu korpusu samochodowego;
* kawaleria SA (około 60 pułków);
* korpus lotniczy;
* jednostki łączności;
* jednostki saperów (Pionierstürme);
* jednostki marynarki (Marinestürme);
* służba sanitarna.

W nocy z 29 na 30 czerwca 1934 w wyniku walk wewnątrzpartyjnych wymordowano jej przywódców (tzw. noc długich noży). Od tego czasu jej znaczenie jako zbrojnego ramienia partii zmalało na rzecz SS.

Członkowie SA nosili mundury w partyjnym kolorze brunatnym.

Szefowie sztabu SA

* Emil Maurice (1920-1921)
* Hans Klintzsche (1921-1923)
* Hermann Göring (1923)
* Organizacja zdelegalizowana (1923-1925)
* Franz Pfeffer von Salomon (1926-1930)
* Adolf Hitler (1930-1931)
* Ernst Röhm (1931-1934)
* Viktor Lutze (1934-1943)
* Wilhelm Scheppmann (1943-1945)

Tytuł "Stabschef der SA" obowiązywał od 1930, wcześniej dowódca SA nosił tytuł "Oberster SA-Führer"

Stopnie SA

* Oberster SA-Führer (OSAF) (do 1930)
* Stabschef der SA (od 1930)
* SA-Obergruppenführer
* SA-Gruppenführer
* SA-Brigadeführer
* SA-Oberführer
* SA-Standartenführer
* SA-Obersturmbannführer
* SA-Sturmbannführer
* SA-Hauptsturmführer
* SA-Obersturmführer
* SA-Sturmführer
* SA-Haupttruppführer
* SA-Obertruppführer
* SA-Truppführer
* SA-Oberscharführer
* SA-Scharführer
* SA-Rottenführer
* SA-Sturmmann
* SA-Mann

___________
WIKIPEDIA

Gość

tak
SA to byli tacy niemieccy komandosi

Gość

NAZI KOMMANDO Razz

Gość

he he he robiły dużo strat zwłaszcza u Aliantów

Gość

Na początku to owszem byli kimś w rodzaju komandosów. Ale potem... Niemcy mieli już własnych (dobrych z resztą) komandosów. A SA poszło w odstawkę... Sad