Strona o wojnach XX Wieku

Toldo

Joseph Sepp Dietrich (1892-1966) urodził się w Hawagen w ubogiej chłopskiej rodzinie. Pracował w hotelach i gospodach, następnie terminował u rzeźnika w Monachium aby w 1911 wstąpić do armii cesarskiej, gdzie podczas I wojny światowej służył w piechocie gdzie był sierżantem. Po wojnie często zmieniał pracę, wstąpił do Freikorpsu "Oberland" i został jednym z pierwszych członków NSDAP. Uczestniczył w "puczu piwiarnianym". Jego buńczuczne zachowanie na zebarniach zwróciło na niego uwagę Hitlera i w 1928 roku został komendantem przybocznej straży wodza nazistów. W 930 roku został wybrany posłem do Reichstagu z Dolnej Bawarii, rok później otrzymał stopień SS-Gruppenfuhrera. Ten twardy bawarczyk często brał na siebie rolę kierowcy Hitlera podczas jego podróży samochodowych po niemczech a po dojściu Hitlera do władzy szybko awansował. Został mianowany dowódcą pułku Leibstandarte Adlof Hitler. generałem Waffen-SS, członkiem pruskiej Rady Państwa a w 4 lipca 1934 za udział w "nocy długich noży" awansowany na SS-Obergruppenfuhrera.

Jako szef Stabswache( straży sztabowej), Dietrich dowodził oddziałem egzekucyjnym, który zamordował Ernsta Rohma i innych przywódców SA, w tym wielu jego osobistych znajomych. Podczas II wojny światowej Dietrich był jednym z niewielu "starych nazistów", którzy wyróżnili się jako żołnierze -zajmował stanowiska dowódcze w Polsce, Francji, Grecji, ZSRR, na Węgrzech i w Austrii.Chociaż brakowało mu doświadczenia wojskowego i nie był wielkim strategiem, wykazał się wybitnymiuzdolnieniami dowódczymi, umiejętnością pozyskiwania sympatii podwładnych i niezwykłą bezwględnością. Był wielokrotnie odznaczany (patrz na koniec). Cechował się niekwestionowaną odwagą i twardością charakteru.
Propaganda nazistowska celowo budowała legendę o waleczności Dietricha, nie wspomniała natowmiast o okrucieństwach, za jakie był odpowiedzialny jako dowódca dywizji w obwodzie charkowsko-chersońskim w latach 1942-43. Jako dowódca I Korpusu pancernego SS miał zatrzymać oddziały anglo-amerykańskie na plaży lecz nie zdołał odeprzeć ataku sił alianckich. W grudniu 1944 otrzymał dowództwo 6 armii pancernej podczas kontruderzenia w Ardenach. Dietrch dał z siebie wszystko, lecz był świadom że zadanie było niewykonalne. Zdążył się już zresztą zniechęcić do sposobu prowadzenia wojny przez Hitlera.

Pod koniec wojny oddziały SS Dietricha walczyły na Węgrzech, Hitler powierzył mu także obronę Wiednia przed rosjanami. Zmuszony był wycofać swoją 6 Armię SS która w maju 1945 poddała sie ameryknom a konkretnie 7 Armii. Rok póxniej został postawiony przed sądem i skazany na dożywocie (wyrok zmieniono na 25 lat). 22 X 1955 Dietrich został potajemnie zwolniony z więzienia z rekomendacji wpólnej aliancko-niemieckiej komisji ułaskawień. W sierpniu 1956 ponownie aresztowany za udział w "nocy długich noży" i za mordestwo Rohma. Sąd uznał go winnym i skazał na dziewiętnaście miesięcy więzienia. Zwolniny z przyczyn zdrowotnych w lutym 1959, zmarł na atak sera 21 kwietnia 1966 w Ludwigsbergu.
Odznaczenia :
* Krzyż rycerski żelanzego krzyża (4.7.40)
* Liście dębu do krzyża rycerskiego (31.12.41)
* Miecze do krzyża rycerkiego (16.3.43)
* Brylanty do krzyża rycerskiego (8.6.44)